Coop Himmelb(l)au – Wolf D Prix-ის დამფუძნებელი ხსნის, როგორ იმოქმედა მისი დანიური საკონცერტო დარბაზის – House of Music-ის დიზაინზე Le Corbusier-ს მონასტერმა, რომელიც არქიტექტურულმა რეჟისორებმა გადაიღეს ფილმში Spirit of Space.

ოთხწუთიან ფილმში 72 წლის ავსტრიელი არქიტექტორი ხსნის დიზაინის ძირითად პირნციპებს სკოლისა და საკონცერტო დარბაზისთივის, რომელიც გაიხსნა წინა წელს დანიურ ქალაქ Aalborg-ში.

20 000 მ2-იანი მუსიკალური ცენტრი შედგება U-ს ფორმის საკლასო ოთახებისგან და სარეპეტიციო სივრცეებისგან, რომლებსაც „ხმის შემნახავი“ დანიშნულება აქვთ. ეს ხმა გარს ეკვრის მორკალულ, 1300 ადგილიან აუდიტორიას შენობის ცენტრში. შენობა დგას სანაპიროზე და გაჰყურებს Limfjord-ს – წყალს, რომელიც საზღვრავს Aalborg-ს.

„ეს არის ღია სივრცეში არსებული შენობის მარტივი ტიპოლოგია,“ ამბობს Prix ფილმში.

„საკონცერტო დარბაზი ამსხვრევს ამ უხეშ ჩარჩოს,“ ამბობს ის. „შენობის ასეთი ტიპოლოგია, რა თქმა უნდა, უკავშირდება ჩემს საყვარელ შენობას არქიტექტურის ისტორიაში – La Tourette-ს.“

Convert of la Tourette მდებარეობს ლიონის გარეთ, საფრანგეთში. იგი დააპროექტა მოდერნისტმა არქიტექტორმა Le Corbusier-მ, ვინც ბრუტალური არქიტექტურული სტილის ერთ-ერთ მამად მიიჩნევა.

შენობის ცენტრალური შიდა ეზო შედგება სწორხაზოვანი სვეტებისგან. შენობა მოიცავს 100 დომინიკელი ბერის საკანს, რომლებიც დღესაც ბინადრობენ იქ ბიბლიოთეკაში, სატრაპეზოში, ეკლესიაში, საკლასო ოთახებსა და გამორჩეული სახურავის სავანეში. 1960 წელს დასრულებული შენობა არქიტექტორისთვის ბოლო  შენობა იყო ევროპაში, რომლის დასრულებაც მოასწრო სიკვდილამდე.

რადგანაც მონასტერს მშვიდი ატმოსფერო უნდა ჰქონოდა, Prix ამბობს, რომ მისი მიზანი House of Music-ის შექმნისას იყო ისეთი გარემოს შექმნა, რომელიც იქნებოდა „ცოცხალი შიგნითაც და გარეთაც.“

„ისეთი ფორმების შექმნას, რომელიც სინერგიაა შინაარსსა და ფორმას შორის, ჩვენ გეშტალტს ვუწოდებთ,“ ამბობს ის. „გეშტალტი ძალიან ცოცხალია.“

Coop Himmelb(l)au ცნობილია მისი ფერადი, მაგრამ ტექნიკურად რთული არქიტექტურული ფორმებით, შენობებით, რომელიც ხშირად გვთავაზობს აღმატებულ, მინისა და ფოლადის ხვეულ სექციებს.

ბეტონის საკონცერტო დარბაზის ექსტერიერი  არის მესრისებური და აქვს ფართო, წრიული ფანჯრები, რომელიც მუსიკალური ნოტების შესაბამისად იკითხება, ამბობს Prix. შიგნიდან მრგვალი ფანჯრები თითოეულ ოთახს აძლევს განსხვავებულ შესახედაობას.

„პიანინოს სარეპეტიციო ოთახი გამოიყურება ვიოლინოს ოთახისგან განსხვავებულად.“

Prix-ის განცხადებით, მას ასევე სურდა, მუსიკოსები დაერწმუნებინა, რომ რეპეტიციის დროს ისინი ყოველთვის ხილვადები ყოფილიყვნენ. წრიული ფანჯრების დამატებად შეიძლება ჩაითვალოს ის, რომ შენობის აუდიტორიას აქვს ფანჯრები, რაც შიგნით შეხედვის საშუალებას აძლევს სტუდნტებსა და სტუმრებს.

„თუ თქვენ ხედავთ, როგორ მუშაობს ორკესტრი ბეთჰოვენის მეცხრე სიმფონიაზე, ეს ძალიან ამაღელვებელია,“ ამბობს Prix. „მას მუსიკის მოსმენის სიამოვნება სულ სხვა დონეზე აჰყავს.“

Prix ასევე გვიყვება, რა მჭიდროდ თანამშრომლობდა მისი გუნდი აკუსტიკურ სპეციალისტთან აუდიტორიის დიზაინზე მუშაობისას. „ის მსოფლიოში ერთ-ერთი საუკეთესო აკუსტიკური დარბაზია,“ ამბობს ის. „მე ძალიან ამაყი ვარ.“

Spirit of Space-მა მეორე ვიდეოც დაამზადა House of Music-ის შესახებ. ის აჩვენებს შენობის კადრებს შიგნიდან და გარედან აისიდან დაისამდე. ვიდეო ფოკუსირებული იყო შენობის ხუთსართულიან ატრიუმზე, რომლის ცენტრშიც ადის ბეტონის კიბე.

„ფოიე შენობის ძირითადი არტერიაა და სხვადასხვა კულტურული, საგანმანათლებლო და კომერციული ფუნქციების გადამკვეთი წერტილი ხდება,“ წერს ჩიკაგოური Spirit of Space მის ვებგვერდზე.

„შენობა ზრდის ცოდნის, იდეების გაზიარების პოტენციალს ხელოვანებს, განმანათლებლებს, სტუდენტებსა და აუდიტორიას შორის. ეს გაზიარებული ენერგია მოქმედებს შენობაში მთელი დღის განმავლობაში.“

წყარო: http://www.dezeen.com/2015/06/19/wolf-d-prix-house-of-music-represents-a-very-simple-powerful-typology-coop-himmelblau-le-corbusier-movie/

კომენტარი